Wat is Osteopathie?
Osteopathie is een filosofie, een wetenschap en een kunst.
Het is een manuele geneeswijze en hanteert een holistische benadering met enkele basisprincipes:
1. Het lichaam is een biologische en functionele eenheid.
Elk lichaamsdeel staat in relatie tot én beïnvloedt elk ander lichaamsdeel, zowel positief als negatief. Een verstoring op 1 plaats beïnvloedt/beschadigt het harmonisch evenwicht in het hele lichaam. Hierbij gaat de osteopaat op zoek naar de initiële verstoring (de oorzaak van de klacht) – die niet noodzakelijk gelijk staat aan de locatie van de klacht – om terug een evenwicht te bekomen. Zowel lichaam, geest en emotie spelen hierbij een rol.
2. Het lichaam beschikt over zelfregulerende mechanismen waardoor het zichzelf voortdurend handhaaft, verdedigt en bijstuurt.
Normaal herstelt het lichaam vanzelf. Bij falen van dit systeem kan de osteopaat de afweer- en verdedigingsmechanismen van het lichaam helpen reactiveren, en het zelfherstellende vermogen van het lichaam stimuleren. Als de overbelasting op een bepaalde structuur wegvalt, geneest de ontsteking meestal spontaan.
3. De regel van de doorbloeding.
Elke levende structuur moet beschikken over een goede aanvoer van voedingsstoffen en afvoer van afvalstoffen, om functieverlies of ziekte te voorkomen.
4. Alle lichaamsstructuren mogen geen belemmering in beweging kennen.
Hoe beter de kwaliteit van de beweging, hoe minder klachten er zullen ontstaan.
De osteopaat normaliseert de beweeglijkheid van de 3 grote bewegingssystemen, namelijk het pariëtale systeem (bewegingsapparaat), het viscerale systeem (de organen) en het craniosacrale systeem (de schedel en het bekken).
5. De relatie tussen structuur en functie.
Functie bepaalt de structuur: een grote belasting van een gewricht veroorzaakt mogelijks sneller slijtage. Vaak blootvoets stappen veroorzaakt bijvoorbeeld eelt (verandering in structuur door functie). Een verminderde beweeglijkheid in een gewricht of orgaan kan een overbelasting en pijn veroorzaken in de aanpalende gewrichten en structuren.
De osteopaat zoekt dus naar de initiële oorzaak om de klacht weg te nemen. Letsel-ketens (oorzaak-gevolg ketens) worden opgespoord en aangepakt aan de hand van zachte manuele onderzoeks- en behandelingstechnieken. Functionele problemen worden behandeld, en het natuurlijk herstelmechanisme van het lichaam wordt gestimuleerd.
Een osteopatische behandeling is geen vervanging van de klassieke geneeskundige behandeling van structurele medische aandoeningen. Een samenwerking tussen arts en osteopaat is hierbij vanzelfsprekend.